woensdag 29 februari 2012

Bel afspraak met de internist (4)

Het wordt bijna "hilarisch"!!! Zojuist de internist gesproken mijn HB was 9. Dus goed. Echter nu komt het "mooie van het verhaal" het is pas over twee maanden met zekerheid te zeggen of ik nu wel of niet Polycythemia Vera, de primaire variant, heb. - Opnieuw vertelde hij me dat ik dan tot de 5% groep behoor waar het in het bloed niet anders is waar te nemen dan een te hoog HB. Normaal, bij de 95% groep, worden er in het bloed meer afwijkingen waar genomen. - In mei wederom bloed prikken om te zien of mijn HB dan weer te hoog is. Zo, nee dan is er niets aan de hand. Zo, ja dan wordt ik verwezen naar de hematologe. Opnieuw afwachten dus. We raken er zo langzamerhand aan gewend.

woensdag 15 februari 2012

Revalidatie arts

Weer een bezoekje aan het ziekenhuis achter de rug. Om 10.00 uur had ik een afspraak staan bij de revalidatie arts. Een gesprek wat achteraf misschien niet nodig was, maar wel verstandig om de lucht te klaren, na mijn bezoek van vorige week aan de psychologe. De revalidatie arts (zij) trok het "boete kleed" aan. Ze had duidelijker aan moeten geven wat ik van dat gesprek, met de psychologe, kon verwachten. Vanuit de zorgverzekeringswet mag/kan er geen langdurige psychologische hulp gegeven worden vanuit het revalidatie programma. - Een revalidatie programma omvat zowel fysiotherapie, ergotherapie, maatschappelijk werk als psychologie. - Zo'n programma bestrijkt over het algemeen 10 weken. Daarna wordt de patiënt, als deze nog psychologische hulp nodig heeft, doorverwezen naar een eerstelijns psycholo(o)g(e) voor verdere hulp. Wel duidelijk alleen jammer dat ik daar eerst 6 weken voor moet wachten eerdat iemand me dat verteld. Met haar afgesproken dat als ik nog vragen heb dat ik haar altijd kan bellen.

dinsdag 7 februari 2012

Aderlaten (3)

Alle goede dingen bestaan uit drieën, zegt het spreekwoord. Of het hiervoor ook zal gelden horen we 29 februari. Om 14.30 uur heb ik vandaag voor (voorlopig) de laatste keer adergelaten. Voor de afwisseling weer een andere verpleegkundige. Het vaste riedeltje maar weer van eerst bloeddruk en pols opnemen (92/132 - 87). De naald inbrengen. Een kleine tien minuten later was de zak vol. Een mok met kippenbouillion en opnieuw werd mijn bloeddruk en pols opgenomen (87/115 - 93). Daarna naar huis. De 27e nog even bloedprikken en dan......

vrijdag 3 februari 2012

De psycholoog

Vanmorgen een afspraak op de revalidatie poli met de psychologe. Om 10.15 uur werd ik verwacht. - Op voorhand had ik geen enkel idee van wat ik verwachten kon. - Nadat door de psychologe opgehaald was, refereerde ze aan mijn bezoek aan de revalidatie arts van 14 december 2011. In dit gesprek waren wij beiden, de ravalidatie arts en ik, tot de conclusie gekomen dat revalidatie totaal geen zin heeft. Wat schetste echter mijn verbazing, de lady in blue, ging mij heel uitgebreid vertellen hoe het revalidatie traject er uit ziet. Twee maal per week een half uur fysiotherapie. Twee maal per week een half uur ergotherapie. Daarnaast één keer per week een uur maatschappelijk werk en één keer per week een uur psychologie. Totaal wordt ik drie dagdelen verwacht in het revalidatie centrum. Hier kwam ik in aanmerking voor en het was de bedoeling dat ik haar zou zeggen wanneer ik wilde beginnen. Of moest ik er nog even over nadenken. Nadenken?!?!?!?!? Hoezo??? Nadat ik haar nog een keer had aangegeven dat ik hier niet voor naar haar was door verwezen, vertelde ze me doodleuk oh.... dan moet je (ook) niet bij mij zijn. Als het jou alleen maar om psychologie te doen is moet je je maar vervoegen bij een vrijgevestigde psycholoog. Erg goed geregeld....

woensdag 1 februari 2012

De zenuwblokkade

Vanochtend in alle vroegte mocht/moest ik me melden voor de "definitieve" zenuwblokkade. Ik was de eerste patiënt van de dag dus om 7.30 uur aanwezig zijn. Om 8.00 uur lag ik op de behandeltafel. In eerste instantie werd door middel van röntgenbeelden bepaald waar hij de naald in moest brengen. Nadat de huid verdoofd was werd de naald op de plek L5 ingebracht. - Net als bij de eerste pijnbehandeling. - Na zes keer mis te prikken en stroom er op gezet te hebben, was het de zevende keer raak. De temperatuur gedurende een minuut werd gezet op 75 C. Dit gaf een onaangenaam gevoel in het rechter onder been. Net alsof er een pan heet water over heen werd gegooid. De bijwerking zouden dit keer, zeker de pijn, heftiger kunnen zijn als de vorige keren. - We zien wel. - Na zo'n 25 minuten was ik weer terug op de zaal en kon ik naar huis. Donderdag 22 maart wordt ik verwacht op de pijnpoli voor controle