Opnieuw de cardioloog

Na de pijn poli, ons gemeld op de poli cardiologie. Hier had ik een afspraak staan om 16.45 uur. We mochten meteen mee lopen (rijden) met de assistente. Zij maakte een ECG, waarna de cardioloog langs kwam. Hij refereerde aan mijn eerste bezoek van 2010 en dat hij nu op verzoek van de longarts naar mijn hart moest kijken. Dit na aanleiding van een te hoge bloeddruk en - hartslag in rust. Na even naar mijn hart geluisterd te hebben stelde hij het volgende voor een hartecho te laten maken en een Holter-ECG te laten doen. - Voor dit laatste onderzoek worden een aantal elektrodes gedurende 24 uur op je lichaam aangebracht en wordt van alles gemeten. - Nadat hij dit voorgesteld had verdween hij met de mededeling kleed u maar aan en meld u bij de receptie. Beide onderzoeken vinden gelijktijdig plaats namelijk op dinsdag 17 januari 2012. In principe krijg ik de uitslag via de longarts (25 januari 2012).

De pijnpoli

Het was me het middagje weer wel. Zojuist als eerste een bezoek gebracht aan de pijnpoli. De afspraak stond om 15.45 uur. De laatste keer dat ik de arts gezien had was 27 september, toen had ik een TENS apparaat meegekregen om te proberen. Tussentijds hem nog wel een keer gesproken. Aangekomen en ons gemeld bij zijn assistente, waren we ook snel aan de beurt. Na een kort inleidend gesprek over het niet werken van het TENS apparaat, kwam hij meteen terzake. Zijn voorstel was om een definitieve blokkade (Rhizotomie) te plaatsen ter hoogte van L5. Tijdens deze ingreep wordt dan de zenuw verwarmt tot 72 graden. Deze ingreep geeft wel heel erge na pijn, varierend van 6 tot wel 13 weken. Na 3 maanden is ook pas met duidelijkheid te zeggen of het resultaat heeft gehad en hoe groot deze is. Andere opties heeft hij niet voor me. Met deze ingreep probeert hij de pijn in mijn rechterheup op te heffen. Op de pijn in mijn rechter knie en elders in het lichaam heeft dit geen enkel effect. Deze blijven gewoon bestaan. Hier zou dan (misschien) een medicijn cocktail de uitkomst kunnen bieden. Afgesproken dat hij de ingreep gaat laten in plannen. Daarnaast heeft hij de dosering Gabapentine verhoogd naar 3 maal daags 600 mg.
Nu op naar de cardioloog.

Nucleaire Scan

Om 10.15 uur van morgen moest ik me melden in Amersfoort, Meander ziekenhuis locatie de Lichtenberg, voor een nucleaire scan van mijn longen. Hier aangekomen bleek dat een patiënt niet was komen opdagen. Dat was mooi hierdoor was ik meteen aan de beurt. In eerste instantie kreeg ik  nucleaire vloeistof ingespoten in mijn aders. Nadat dit was gebeurd werden een viertal (soort) röntgenfoto's gemaakt van mijn longen waarbij in stofje in moest ademen door een slang. Daarna werd er een CT-scan gemaakt. Na afloop hiervan moest ik nog even wachten in de wachtkamer om de opnames te controleren. De eerste indruk was dat er geen sprake was van longembolie. De beelden moesten nog wel uitgebreider bestudeert worden. Mijn longarts kreeg vanmiddag, na bestudering, de uitslag.

Uitslagen longarts

Net de uitslag gekregen van het MVV onderzoek van 1 november en van het onderzoek van afgelopen zondag. Bij het MVV onderzoek scoor ik nog geen 30%. Met betrekking tot het onderzoek van zondag is de uitslag dat het kooldioxide (CO2) gehalte, in het bloed, verhoogd is. Deze uitslag wordt enigszins beïnvloed, naar beneden toe, door het feit dat ik 's nachts zo vaak waker ben, waardoor de bloedwaarden weer enigszins normaliseren. - Telkens namelijk als er bloed afgetapt werd was ik al even wakker. - Aangezien mijn bloeddruk ook te hoog is (160/95) en sterk wisselt, met uitschieters naar 185/105. Daarnaast zit mijn hartslag tussen de 80 en 100 slagen per minuut. Verwijst hij me opnieuw naar de cardioloog om ten minste een hartecho en een ECG te laten maken. Om met betrekking tot mijn longen uit te sluiten, en ook met het oog op de doorverwijzing in januari 2012 naar het UMCG, dat er toch ook geen longembolie is wordt er vrijdag 16 december een nucleaire scan van mijn longen gemaakt. Vrijdagmiddag krijg ik dan van hem de uitslag. Als er toch ook een longembolie aanwezig is, moet ik me melden in het ziekenhuis, en wordt ik opgenomen. Zo niet dat zien we elkaar weer op 25 januari 2012. Dan zijn hopelijk de cardiologische onderzoeken geweest en de uitslagen hiervan bekend even als de uitslagen van het hematologisch onderzoek van de internist. Daarna vindt er een doorwijzing plaats naar het UMCG. Hier werkt de specialist op het gebied van spier- en zenuwaandoeningen van de longen en tevens is hij de man op het gebiedt van beademing.

De revalidatie arts

Om 15.30 uur had ik een afspraak bij de revalidatie arts. Voor de eerste keer in ruim drie jaar was ik vanmiddag bij een revalidatie arts. - Normaal kom je in het begin, rond 9 maanden na het constateren van CRPS, in aanraking met een revalidatie arts.  - Na een prettig gesprek en een lichamelijk onderzoek krijg ik van haar te horen dat er eigenlijk een stop  afgekondigd is op het aannemen van nieuwe patiënten. Echter ze gaat mijn "geval" toch bespreken in de groep en probeert me er tussen te drukken. Binnen 1 à 2 weken krijg ik een vragenlijst toegestuurd. Deze moet ik invullen en retourneren, waarna ik een oproep krijg voor een intake gesprek bij de psychologe. We wachten de vragenlijst af en zien dan wel hoe het gaat lopen.

IC opname

Eindelijk was, het na anderhalve maand, zover. Gisteren middag moest ik met om 16.00 uur melden voor een opname op de Intensive Care, of te wel Intensieve Zorg, in het St Jansdal Ziekenhuis in Harderwijk. - Een leuke afsluiting van het weekend! - Netjes ons op tijd gemeld bij de receptie. Echter de dame kon niets van een "opname" vinden. (Volgens mij keek ze gewoon niet goed, want ze kon mij aan de hand van mijn patiëntennummer ook niet eens in het systeem vinden.) We moesten maar doorlopen naar de IC in de hoop dat ze daar wel iets wisten. Dat was gelukkig ook zo. Na een zeer uitgebreid intake(opname)gesprek (wat moeten ze toch veel weten!!!) werd mij verteld dat straks de intensivist langs zou komen om het infuus, in de slagader, te prikken. Dat straks duurde uiteindelijk tot 20.25 uur. Waarna hij na een drietal mislukte pogingen de vierde keer raak prikte. Hierna sloot de verpleger het infuus aan op een systeem waar mee ze de bloeddruk konden meten en waarbij ze met een simpele handeling zuurstof rijk bloed konden aftappen. Ook werd ik aangesloten aan de hartbewaking en aan de saturatie meter. - Meteen was ik beperkt in mijn beweging en moest ik voor alles bellen. Vervelend maar het moest!! - Gedurende de avond en nacht werd er zeven keer zuurstofrijk bloed afgetapt. Om 21.00 uur werd de eerste keer bloed afgetapt en constateerde de verpleger dat mijn linker arm en hand wel erg dik waren geworden. Hij stelde voor om de infuusnaald te verplaatsen naar mijn andere arm. Echter het was al zo gemartel geweest om het infuus te prikken. -  Het lukte namelijk niet in mijn rechterarm, daarom was het infuus in mijn linkerarm geprikt. - Daarom heb ik niet gekozen om het infuus te laten verplaatsen. (Achteraf heb ik er wel spijt van. Mijn arm en hand zijn dik en blauw en erg pijnlijk) Vervolgens werd er bloed afgetapt om 22.00 uur, 00.00 uur, 2.00 uur, 4.00 uur, 6.00 uur en 8.00 uur. Rond half 9 vanochtend kwam de longarts langs. Hij had echter geen tijd om de uitslagen met mij te bespreken want hij was op weg naar een spoedgeval. Afgesproken met hem dat ik woensdagmiddag, als ik toch al in het ziekenhuis ben, langs kom voor de uitslag.