woensdag 24 november 2010

Weer goed nieuws?!?!

Zojuist gebeld door mijn neuroloog van het Erasmus MC in Rotterdam. Hij had de uitslag binnen van het onderzoek van het hersenvocht (liquor). Alles was goed. Dat is aan de ene kant heel mooi, maar aan de andere kant is de defenitieve uitslag dat alles veroorzaakt wordt door de CRPS type-1 en dat is netjes gezegd balen. Er wordt nog één onderzoek verricht. Dit hematologisch onderzoek is het laatste onderzoek wat hij doet. Bij dit onderzoek worden drie soorten bloedcellen onderzocht. Ten eerste de rode bloedcellen, die de zuurstof vervoeren door het lichaam. Ten tweede de witte bloedcellen, deze hebben een functie bij de afweer van ziekteverwekkers die het lichaam binnendringen. En ten derde de bloedplaatjes, deze zijn belangrijk voor de bloedstolling en daarmee voor het tegen gaan van bloedverlies. Het hematologisch onderzoek geeft informatie over het aantal, de vorm, de grootte en de structuur van de drie bloedcellen. In de tussentijd schrijft hij zijn rapport en stuurt dit naar de Dystrofie arts. Op korte termijn wordt ik hier verwacht. (Korte termijn is meestal 2 weken.) Als er iets, dit verwacht de arts niet, uit het hematologisch onderzoek komt neemt de neuroloog contact met ons op. Dus nu maar weer wachten op de oproep van de Dystrofie arts.

woensdag 17 november 2010

Lumbaalpunctie

Twee weken later als dat de bedoeling was, werd ik vanmiddag om 14.15 uur verwacht voor de lumbaalpunctie. Om 11.45 uur vertrokken Kirsty en ik van huis. Ruimschoots op tijd waren we in het Erasmus MC in Rotterdam aanwezig. Eerst nog even een broodje met een kopje koffie en thee genutigd en toen vertrokken naar de 4e verdieping, waar de pijnpoli is gevestigd. Na de tijd gedood te hebben met het lezen van wat blaadjes werden we opgehaald door de arts (neuroloog). Hij ging de lumbaalpunctie uitvoeren. - De lumbaalpunctie (ruggenprik) is een onderzoek waarbij hersenvocht (liquor) uit het lichaam wordt gehaald. Onderin de rug (bij de lendenwervels, buiten het bereik van het ruggenmerg) zit een holte die met hersenvocht is gevuld. Voor een lumbaalpunctie prikt de arts met een dunne naald in deze holte om wat hersenvocht af te nemen. -
Voor het prikken moest ik mijn knieën optrekken richting mijn borst, waardoor mijn rug krom trok. Hierdoor kreeg de arts de maximale ruimte om tussen de wervels door te prikken. In eerste instantie prikte hij tussen de ruggenwervels L3 en L4. Echter dit ging niet goed waarna hij met een nieuwe naald prikte tussen de wervels L4 en L5. En dit ging wel goed. Van het prikken merk je bijna niets. Het enige wat je voelt is op het moment dat de arts met de naald de huid doorprikt. In het totaal werden er 4 buisjes hersenvocht (totaal 20 cc) gevuld. De lumbaalpunctie duurde zo'n 20 minuten. Het hersenvocht wordt op de volgende zaken onderzocht:
  1. Aantal witte bloedlichaampjes;
  2. Cel vermeerdering;
  3. Micro-organisme (bv. de ziekte van Lyme);
  4. Eiwitten.
Dit is het laatste onderzoek wat door de neuroloog wordt uitgevoerd. Als hij volgende week woensdag de uitslag binnen heeft, zet hij zijn bevindingen op papier en wordt ik verwezen naar een Dystrofie arts, in het Erasmus MC. Volgende week woensdag belt de arts de uitslag door en horen wij meteen wanneer ik naar de Dystrofie arts moet.
Daarnaast heb ik de arts gevraagd waarom ik volgens de KNO arts wel naar de MDL arts moet en waarom hij het niet nodig vind. Zijn uitleg is logisch. Ten eerste heb ik alle onderzoeken al een keer gehad, in het St Jansdal in Harderwijk en het UMC in Utrecht. Deze onderzoeken opnieuw laten doen levert in zijn optiek niets op. Ten tweede wordt de heesheid niet veroorzaakt door mijn "oude" ingewandenkwaal, maar door de slechte spierfunctie van mijn longen (40%). Dat is mooi. Ik zit ook niet te wachten om ook nog eens door die malle molen te gaan. Na het advies gekregen te hebben dat wanneer ik hoofdpijn krijg n.a.v. de ruggenprik te gaan liggen, aangezien het wondje nog (net als met bloedprikken) kan nalekken, zijn we naar huis gegaan. De terug weg verliep redelijk voorspoedig en rond 16.30 uur waren we thuis. Onderweg kreeg ik hoe langer hoe meer last van de ruggenprik. De na pijn was erger als het prikken zelf. Ik kon me nog amper bewegen. 's Avonds op tijd naar bed gegaan het is morgen vast wel minder.