Belafspraak neuroloog n.a.v. de MRI van de onder rug

Vanmiddag rond 12.45 uur belde de behandelende neuroloog van het Erasmus MC in Rotterdam. De uitslag van de MRI, van mijn onder rug, was goed er waren geen afwijkingen te zien. Daarnaast had hij nu ook de totaal uitslag van het bloedonderzoek van jongstleden augustus. Het bloedonderzoek toonde geen andere ziektebeelden aan die verantwoordelijk kunnen zijn voor mijn klachten. Zijn conclusie is nog steeds Posttraumatische Dystrofie (CRPS type-1) in een eindstadium. Hij gaat mij nu proberen in te plannen voor de ruggenprik, om hersenvloeistof af te tappen, voor volgende week woensdag 3 november. De ruggenprik moet voor 15.00 uur gebeuren dan kan het diezelfde dag nog onderzocht worden in het lab. Met betrekking tot de MDL arts was het verhaal iets waziger. De neuroloog had mijn medische dossier beproken en bekeken vooralsnog zag hij toch geen aanleiding om opnieuw allerlei onderzoeken te gaan doen. Als we volgende week woensdag toch bij hem zijn kunnen we het er nog wel met hem over hebben. Aangezien wat hij zegt het verhaal van de KNO arts van 29 september tegen spreekt. Zodra de uitslag van het hersenvloeistof binnen is maakt hij een eindrapport en dit gaat naar de Dystrofie arts. In de meeste gevallen is dit een anesthesist. Die gaat de verdere behandeling, indien dit nog mogelijk is, voor zijn/haar rekening nemen.

MRI onder rug

Vandaag eindelijk de MRI gehad van mijn onderrug. De afspraak was gemaakt om 14.00 uur. Echter we moesten ruim van te voren, minimaal een half uur, aanwezig zijn. Ruim op tijd van huis vertrokken, want je weet het maar nooit als je naar Rotterdam moet. De ene keer rijd je het in een uur en een kwartier de andere keer doe je er gewoon ruim twee uur over. Dus om 11.30 uur vertrokken we richting Rotterdam. Geen last van filles of wegwerkzaamheden. We waren om 13.00 uur aanwezig in het ziekenhuis. Na een vreselijk droog, volgens de info posters wel erg gezond, sauzijcenbroodje en een kopje thee vertrokken richting de afdeling Radiologie. Om 13.20 uur werd ik opgehaald door een verpleegkundige. Zij bracht bij mij een infuusnaald in om tijdens het onderzoek contrastvloeistof te kunnen inbrengen. Om 14.00 uur werd ik opgehaald en op de tafel gelegd waar het onderzoek kon gaan beginnen. Het onderzoek duurde een half uur. Na een kwartier kwam een broeder binnenlopen en spoot via de infuusnaald contrastvloeistof in mijn lichaam. Daarna duurde het onderzoek nog een kwartier en om klokslag 14.30 uur was het afgelopen en kon ik mij, nadat de infuusnaald verwijderd was, aankleden en mocht ik naar huis. De thuisreis verliep gelukkig voorspoedig. Helaas wel mijn middagslaapje gemist, dit moet ik wel een aantal dagen bezuren, maar de MRI heb ik gehad. Weer iets wat ik door kan strepen op mijn lijstje. Volgende week woensdag belt mijn behandelend neuroloog Kirsty op om de uitslag mee te delen en tevens om dan een afspraak te maken om hersenvloeistof af te tappen via een ruggeprik

De uitslag longonderzoeken (Erasmus MC)

Na een vermoeiende ochtend met een drietal longonderzoeken, heb ik zojuist een bezoek gebracht aan de longarts. Om 13.30 uur ons gemeld hij zou ons er even tussendoor helpen. Wat een service!!! De uitslag, was zoals te verwachten, de longen zijn prima in orde. Echter de spierkracht van de longen is zeer ernstig aangetast cq verminderd met als gevolg dat ik erg veel moeite moet doen om adem te halen. Volgens hem kan dit veroorzaakt worden door een spier- of zenuwziekten. De CRPS type-1 is ook nog steeds een optie. Aangezien dit niet binnen zijn vakgebied valt, verwijst hij me terug naar de neuroloog. Op weer naar de neuroloog.

Longonderzoek (Erasmus MC)

Om 11.15 uur had ik de longonderzoeken. In eerste instantie het spirometrisch onderzoek. Dit onderzoek is bekend afgelopen juni is dit onderzoek ook al gedaan. Ik moest weer rechtop gaan zitten. Daarna kreeg ik een mondstuk, verbonden met de spirometer, in mijn mond tussen mijn tanden en een klemmetje op mijn neus. Daarna werd mij verzocht zo diep mogelijk in te ademen, en daarna zo snel en krachtig mogelijk uit te ademen tot mijn longen helemaal leeg waren. Daarna weer zo diep mogelijk in te ademen. Dit herhaalde zich, met korte rust pauzes tussen door. Gelijk hierop volgende was de tweede longfunctietest aan de beurt, de plethysmografie. Ik moest weer plaats nemen in de bodybox (een glazen hokje). Opnieuw moest ik een mondstuk in mijn mond tussen mijn tanden nemen en kreeg ik een klemmetje op mijn neus. Echter in tegenstelling tot het vorige onderzoek werd er tijdens het krachtig uitblazen een klepje gesloten waardoor je weerstand onder vond. Dit herhaalde zich, met rust pauzes tussen door. Als laatste moest ik de dyfusietest doen waarbij ik zuurstof vermengd met helium moest in- en uit ademen. Een soort plastic zak werd gevuld met zuurstof vermengd met helium. Dit moest ik gaan in ademen. Weer kreeg ik het beroemde knijpertje op de neus en een mondstuk in de mond die ik tussen de tanden moest klemmen. Ik moest iedere keer diep in- en uit ademen. Uiteindelijk kwam het verlossende woord, ik mocht het mondstuk uit doen en de onderzoeken waren afgelopen. Gelukkig is was helemaal kapot!! Op naar de longarts voor de uitslag.