woensdag 14 juli 2010

Bel afspraak met de internist

Vanmiddag werd ik gebeld door de internist, van het St Jansdal ziekenhuis. Zij had een goed bericht. Het darmonderzoek wat vorige week donderdag gedaan was, gaf geen enkele aanwijzing dat er iets met de darm aan de hand was. Dat is mooi. Op voorhand was dit ook de verwachting. Echter je weet je nooit met zekerheid. Het nadeel is dat er nu grote zekerheid te stellen is dat de Posttraumatisch Dystrofie op mijn darmen is geslagen.

De kno-arts

Vanochtend had ik eerst het EMG onderzoek na afloop had ik een afspraak staan bij de kno-arts. De afspraak was om 11.20 uur. Ruim een half uur te laat kwam ik bij de poli van de kno-artsen. Het EMG onderzoek liep erg uit. Me daar gemeld en mijn excusses aangeboden omdat ik te laat was.Nadat ik binnengeroepen was. Heeft de arts met een camera gekeken naar mijn stembanden. Wat ze zag was dat de stembanden erg vervormd zijn. Dik aan de ene en dun aan de andere kant, waardoor ze niet meer goed kunnen sluiten. Volgens haar werd dit niet door oedeem veroorzaakt. - In 2000 heb ik al een operatie vanwege oedeem aan de stembanden gehad. Deze operatie was niet goed gegaan en volgens de geleerden (professoren) die ik bezocht had kwam het niet meer goed. Echter na ruim drie jaar logopedie heb ik een vorm ontwikkeld waardoor ik weer duidelijker kon spreken. - Hoe het wel komt en/of de stembanden wel voldoende trillen wordt onderzocht. Hiervoor krijg ik een oproep. Als het alleen maar een kwestie is dat mijn stembanden vervormd zijn kan dit worden opgelost, door één keer per drie maanden, poliklinisch, een vetinjectie in de stembanden te doen. We wachten maar weer af...

Het EMG

Vanochtend vertrokken naar het Erasmus MC in Rotterdam voor het EMG onderzoek. Om 10.00 uur zou het onderzoek plaatsvinden. Het onderzoek duurde zo'n 1,5 uur. In eerste instantie werden er stroomstootjes op de zenuwen gegeven. Zowel het rechter als linker gedeelte van mijn lichaam. Daarna werd er met een naald in de spieren geprikt. Via de naald die in mijn spieren geprikt was werd er geluisterd naar het geluid dat de spier voortbracht in rust (ontspanning) en bij gebruik (aangespanne). nadat ze mijn beenspieren zowel links als rechts beluisterd had. Begon de arts met de rechterkant van mijn rug en prikte zij in mijn rugspier. Echter na wat gemompel trok ze de naald eruit en brak ze het onderzoek adrupt af. Ze ging overleggen met de professor. Even later kwam ze terug en vertelde ze dat de professor de resultaten zou beoordelen en dan zou ik wel horen of er nog aanvullende onderzoeken noodzakelijk waren. Na aandringen van mij, waarom zij het onderzoek in eens afbrak, zij ze dat de rieactie links (de goede kant die in mijn beleving en niet is aangetast door de CRPS) volgens haar niet was zoals het hoort. De uitslag krijg ik 4 augustus dus dan horen we wel verder. 

donderdag 8 juli 2010

Sigmoïdoscopie

Vanmiddag had ik de Sigmoïdoscopie (darmonderzoek) in het St Jansdal Ziekenhuis. Het onderzoek vond om 13.00 uur plaats. Vanochtend vroeg mocht ik nog een kopje thee en een beschuitje. Daarna moest ik nuchter blijven. Om 12.00 uur werd ik in het ziekenhuis verwacht. Zodra ik in het ziekenhuis me gemeld had, kreeg ik een infuusnaald ingebracht en een "heerlijke" klysma om het laatste deel van de darmen schoon te maken. Van het onderzoek zelf krijg ik niets mee het enige dat ik nog weet is dat ik op de onderzoekstafel op mijn linkerzij moest gaan liggen. Daarna kreeg ik een roesje toegediend. Tijdens het onderzoek waarbij de arts de endoscoop naar binnen brengt in de darm wordt de dikke darm onderzocht op afwijkingen. Zoals zweertjes, ontstekingen, vernauwingen, bloedingen, uitstulpingen (divertikels), poliepen en gezwellen.  Om 17.00 uur werd ik eindelijk waker van het roesje en mocht Kirsty me ophalen en kon ik zo "dronken" als ik nog was naar huis.

donderdag 1 juli 2010

Longfunctietest (2)

Vandaag was de tweede longfunctietest aan de beurt. Om 10.30 uur stond de Plethysmografie op het programma. Dit onderzoek is bedoeld om de elasticiteit en luchtweerstand van de longen te meten. In de onderzoekskamer aangekomen moest ik in de bodybox (een glazen hokje) plaatsnemen. Net als tijdens het vorige onderzoek moest ik een mondstuk in mijn mond tussen mijn tanden nemen en kreeg ik een klemmetje op mijn neus. Echter in tegenstelling tot het vorige onderzoek werd er tijdens het krachtig uitblazen een klepje gesloten waardoor je weerstand onder vond. Dit herhaalde zich, met rust pauzes tussen door, vijf keer. Daarna mocht ik naar huis. De uitslag krijg ik in augustus.