Het wattenstaafje (VUmC 1)

Heerlijk!! De wekker liep vanochtend om 5.30 uur af. Ik werd om 8.10 uur verwacht op de pijnpoli in het VUmC in Amsterdam. Rond dat tijdstip is het altijd een probleem om in Amsterdam te komen. We vertrokken rond 6.00 uur. Kirsty reed dus ik kon nog even na dutten in de auto. Wat een drukte zo vroeg al op de weg. De heenrit ging voorspoedig om 7.20 uur waren we al in het ziekenhuis. Nou, ja beter te vroeg als te laat. Ik moest wachten tot 8.00 uur voor ik me pas kon inschrijven. Daarna gemeld bij de receptie van de pijnpoli. Ik werd opgehaald door een oudere arts. Aangezien het een academisch ziekenhuis is wordt ik door meerdere artsen onderzocht. In eerste instantie door de professor later door een tweetal artsen in opleiding. Het onderzoek doen ze o.a. door met een wattenstaafje over mijn knie heen te strijken. Na de onderzoeken luidt de eensluidende conclusie Posttraumatische Dystrofie (CRPS type-1). Wat is hieraan te doen? Drie keer in de week fysiotherapie en het slikken van een waslijst aan medicijen nl.: Ketensin 2 maal daags, Fluimucil (Acetylcysteïne) 3 maal daags, Diclofenac Natrium 3 maal daags, Zaldiar 2 maal daags en Nexium 1 maal daags. Daarnaast moest 3 keer per dag mijn knie insmeren met DSMO creme (Dimethylsulfoxide Vaselinecreme). Over twee maanden moet ik weer terugkomen. Bij de afsprakenpoli een afspraak gemaakt voor 16 april.

Traumachirurg Meander Ziekenhuis Amersfoort

Op naar het Meander Ziekenhuis in Amersfoort, locatie Elisabeth. Bij me heb ik de verwijsbrief van de huisarts, het operatieverslag, inclusief operatiebeelden van Kliniek Klein Rosendael. De afspraak heb ik om 9.30 uur. Daar aangekomen ben ik vrij snel aan de beurd. Even nog wachten op de arts in de ondezoekskamer. Na niet al te lang wachten kwam de arts binnen, hij wist meteen wat het probleem was; littekenweefsel in de knie. Ik vroeg hem of hij het operatieverslag en de beelden bekeken had en of ik mijn broek uit moest trekken zodat hij de knie ook bekijken kon. Het operatieverslag en de beelden vond hij niet interessant. Na aandringen van mijn kant wilde hij uiteindelijk wel even naar mijn knie kijken. Hij bleef echter bij zijn mening, littekenweefsel veroorzaakte de klachten. Ik moest maar een brace laten aanmeten dit zou zorgen voor meer stevigheid. Daarnaast moest ik een bezoek brengen aan een revlidatie arts. Waarom?? Geen idee ik was geheel overdonderd. In de verwijsbrief van de huisarts en het operatieverslag van Kliniek Klein Rosendael, beide stukken, werd gesproken over Posttraumatische Dystrofie. Na een aantal weken moest ik dan bij hem terugkomen. Toch onderweg nog een brace aan laten meten. Thuis gekomen drong het pas goed tot me door. Wat moeten ik hier nu weer mee? Joke, mijn beste vriendin, belde 's avonds wat de arts gezegd had. Haar nichtje, heeft ook Posttraumatische Dystrofie, en loopt hiervoor in het VUmC in Amsterdam. Morgen maar weer de huisarts bellen voor een verwijsbrief en daarna bellen met het VUmC.